Madinat Al Fajum
Fajum to egipskie gubernatorstwo położone w północnym Górnym Egipcie, około 92 kilometrów od Kairu. Jest to największa naturalna oaza w Egipcie, charakteryzująca się malowniczą przyrodą i czarującymi widokami. Historia regionu Fajum: 1-Epoka prehistoryczna: Obszar wokół oazy od dawna przyciągał osadników ze względu na swoją niesamowitą żyzność, będącą wynikiem plejstoceńskiego przekierowania Nilu, które przekształciło jałową pustynię w oazę z potężnym jeziorem otoczonym ziemią uprawną i pełnym dzikich zwierząt. Współczesna nazwa regionu, Fajum, nawiązuje do tego, pochodzi od koptyjskiego słowa oznaczającego „morze” lub „jezioro”. Ze względu na doskonałe polowania i możliwości udanego rolnictwa, nic dziwnego, że starożytni mieszkańcy Egiptu gromadzili się w oazie. Formalne osady prawdopodobnie powstały już w 5200 r. p.n.e.; chociaż dowody wskazują, że pod koniec V wieku p.n.e. miała miejsce susza, która spowodowała migrację wielu z tych wczesnych rolników z dala od tego obszaru. 2- W czasach faraonów: Jednak na początku faraońskiego Starego Państwa w III wieku p.n.e. obszar wokół Fajum odrodził się, stając się ulubionym terenem łowieckim faraonów starożytnego Memfis (współczesnego Kairu). W tym czasie największą i najbardziej wpływową osadą w oazie była Shedet. Shedet osiągnął szczyt bogactwa i wpływów w czasie XII dynastii, kiedy Amenemhat I zlecił prace kanałowe, które przywróciły starożytne morze śródlądowe, Jezioro Moeris, do jego prehistorycznych rozmiarów. Shedet stał się ośrodkiem kultu boga krokodyla, Sobka, z wieloma świątyniami poświęconymi jego czci. Istnieją nawet dowody na to, że Egipcjanie hodowali w niewoli krokodyle, które były trzymane i czczone jako uosobienie Sobka, dlatego Grecy znali miasto jako Krokodilopolis, czyli Miasto Krokodyli. 3-Ptolemeusze i dalej: W epoce Ptolemeuszów, Shedet zostało najpierw przemianowane na Ptolemais Euergetis, a później na Arsinoe, na cześć siostry-żony Ptolemeusza II Filadelfosa. Ten sam Ptolemeusz, który rządził od 283 do 246 p.n.e., wprowadził system kanałów obejmujący ponad 200 kół wodnych, które służyły do osuszania dużej części jeziora Moeris w celu odzyskania większej ilości ziemi uprawnej – jednocześnie zapewniając, że ziemia pozostanie nawodniona. Te koła wodne istnieją do dziś. Ptolemeusz zaprosił greckich osadników do zamieszkania na świeżo osuszonym terenie, dlatego wiele mniejszych osad wokół współczesnego Fajum jest zdominowanych przez ruiny z ery Ptolemeuszów. Miasto zachowało nazwę Arsinoe za czasów Rzymian, a później, wraz z nadejściem chrześcijaństwa, stało się siedzibą biskupstwa Arsinoe.
