Świątynia Edfu

Ta świątynia Ptolemeusza jest jednym z najlepiej zachowanych starożytnych zabytków w Egipcie. Zachowana przez pustynny piasek

Hagar Asal

Department of Civilization and History

23 Dec, 2024

Dlaczego Świątynia Edfu jest ważna?

Świątynia Edfu lub Świątynia Horusa znajduje się w Edfu, w Arabskiej Republice Egiptu, w mieście Asuan. Znajduje się 123 kilometry na północ od Asuanu, w mieście Edfu. Jest to jedna z najpiękniejszych egipskich świątyń. Wyróżnia się wielkością i wspaniałością konstrukcji. Historia tej świątyni sięga epoki Ptolemeuszów. Ta ogromna świątynia została zbudowana dla boga „Horusa”. W starożytności, gdzie pisano „Ebo” lub „Ibo”. Słowo to oznacza „dom Hora” lub „mieszkanie Hora”. Hor był głównym bogiem w mieście Edfu i był bogiem nieba i słońca. Obecna nazwa „Adfu” pochodzi od koptyjskiej nazwy miasta, która została zapisana „Etbo”. Nazwa ta została przeniesiona na język arabski bez zmian. Jego starożytna nazwa religijna brzmiała Bahdath lub Bahdadti i był lokalnym bogiem. Był jednym z wielu bogów, z których jeden nazywał się Horus. Nazywano go Hor Bahdadti lub Horus Edfu, aby odróżnić go od Horusa, syna Izydy. Był jednym ze starożytnych egipskich bóstw czczonych pod postacią sokoła, chociaż Egipcjanie mieszali je ze sobą. Edfu było ważnym miastem w Górnym Egipcie i było bardzo zamożne w okresie Starego Państwa. Grecy powiązali boga Horusa ze swoim bogiem Apollo, stąd wzięła się nazwa greckiego miasta, Apollonopolis Magna, co oznacza wielkie miasto Apolla, aby odróżnić je od małego miasta Apolla, którym jest miasto Qus. W starożytności Edfu było stolicą drugiej prowincji w Górnym Egipcie. Jest to tradycyjne miejsce legendarnej bitwy, która miała miejsce między bogiem Horusem a bogiem Setem. Jego pierwszym bóstwem był bóg Horus. Był czczony pod postacią sokoła i przypisywano go miastu, dlatego nazywano go be-haddati. Słowo „Edfu” jest starożytnym egipskim słowem oznaczającym „Dom Horusa”, ponieważ bóg Horus był głównym bogiem miasta. Nazwa ta zachowała się w języku koptyjskim, gdzie przyjęła formę „Etbu”.

Jakie są ciekawostki na temat Świątyni Edfu?

Świątynia Horusa w Edfu: Horus, egipski Hor, Har, Her lub Heru, w starożytnej religii egipskiej bóg w postaci sokoła, którego prawym okiem było słońce lub gwiazda poranna, reprezentująca moc i kwintesencję, a którego lewym okiem był księżyc lub gwiazda wieczorna, reprezentująca uzdrowienie. Kulty sokoła, które były widoczne od późnych czasów predynastycznych, były szeroko rozpowszechnione w Egipcie. Horus pojawiał się jako lokalny bóg w wielu miejscach i pod różnymi imionami i epitetami — na przykład jako Harmakhis (Har-em-akhet, „Horus na horyzoncie”), Harpokrates (Har-pe-khrad, „Horus Dziecko”), Harsiesis (Har-si-Ese, „Horus, Syn Izydy”), Harakhte („Horus Horyzontu”, ściśle związany z bogiem słońca Re), a w Kawm Umb? (Kom Ombo) jako Haroeris (Harwer, „Horus Starszy”).

Świątynia w Edfu

Większość egipskich świątyń stała się trudna do rozpoznania dla zwiedzających ich oryginalny projekt lub do uzyskania jasnego wyobrażenia o ich naturze lub stanie, w jakim się znajdowały, gdy zostały wzniesione. Ponadto, stało się bardzo trudne dla jednostki wyobrażenie sobie, jak odprawiano nabożeństwa w tych świątyniach i jak się odbywały. W świątyniach tych modlitwy są odprawiane zgodnie ze starożytnymi egipskimi metodami. W rzeczywistości, szczęście zachowało dla nas świątynię, która jest niemal kompletna pod każdym względem i wypełnia niemal wszystkie braki, które zauważamy w innych świątyniach. Mam na myśli, że jest to Świątynia Edfu, która jest uważana za najnowszą świątynię egipską, która została założona w ziemi egipskiej w autentycznym stylu faraońskim. Nie mamy wątpliwości, że zarówno Świątynia Edfu, jak i Świątynia Dendery różnią się od świątyń z epoki faraońskiej tym, że są zachowane w stosunkowo dużym stopniu i wyróżniają się charakterem licznych inskrypcji, rysunków i scen pokrywających ich ściany. Teksty na ścianach tych dwóch świątyń charakteryzują się tym, że są długie i całkowicie pokrywają ściany pomieszczeń, a to, co przyciąga uwagę, to Na ścianach każdego pomieszczenia, sali lub przedsionka budynków tych dwóch świątyń wyraźnie wymieniono jego charakterystyczną nazwę, a także wspomniano o celu, w jakim ta sala lub pomieszczenie zostało przeznaczone. Świątynia Edfu lub Świątynia Horusa w mieście Edfu jest drugą co do wielkości świątynią w starożytnym Egipcie, po Świątyni w Karnaku. Jest uważana za jedną z najbardziej kompletnych starożytnych świątyń egipskich znajdujących się w mieście Edfu. Jej budowa trwała około 180 lat od panowania króla Ptolemeusza III do czasu ukończenia budowy za panowania króla Ptolemeusza XII.

Lokalizacja świątyni w Edfu

Lokalizacja świątyni: Świątynia znajduje się na zachodnim brzegu Nilu w Edfu w Górnym Egipcie. Miasto było znane w okresie hellenistycznym i łacińskim jako „Apollonopolis Magna”, na cześć głównego boga Horusa, który według interpretacji Greków był identyfikowany jako Apollo. Jest to jedna z najlepiej zachowanych świątyń w Egipcie. Na jej ścianach znajdują się inskrypcje. Ważne informacje o języku, mitologii i religii w okresie hellenistycznym w Egipcie W szczególności zachowane teksty dotyczące budowy świątyni zawierają szczegóły zarówno jej budowy, jak i przechowują informacje o mitologicznej interpretacji tej i wszystkich innych świątyń. Istnieją również ważne sceny i inskrypcje dramatu sakralnego odnoszące się do starożytnego konfliktu między Horusem i-st. Hieroglificzna nazwa świątyni w Edfu „bhdt”

Świątynia Edfu

Odkryj świątynię: Świątynia do dziś zachowała wszystkie malownicze elementy architektoniczne i dekoracyjne, ponieważ przez wiele lat pozostawała zakopana pod piaskiem, aż do 1860 r., kiedy to francuski archeolog Auguste Mariette oczyścił ją i odrestaurował niektóre jej części.

Historia świątyni w Edfu

Etapy budowy świątyni: - Jej budowa obejmowała trzy etapy: Pierwszy etap: który obejmuje oryginalny budynek, jest jądrem świątyni z oryginału, a jeśli jest uważany za kompletną świątynię samą w sobie, obejmuje salę kolumnową oprócz dwóch innych sal, mihrab i grupę bocznych pomieszczeń. Ptolemeusz III rozpoczął budowę tej świątyni w roku 237 p.n.e. Po upływie około 25 lat główna konstrukcja została ukończona, a ostatni kamień w jej konstrukcji został położony 14 sierpnia roku 212 p.n.e. To znaczy w dziesiątym roku panowania Ptolemeusza IV, a gdy spokój powrócił. Ponownie do kraju, w tym okresie czasu kontynuowano prace nad świątynią, a w piątym roku panowania Ptolemeusza VII, drzwi świątyni i kilka innych dostaw zostały zainstalowane na ich miejscu. Drugi poziom Ten etap obejmuje proces dekorowania ścian i rysowania inskrypcji złotymi tabliczkami. Została ukończona około dwa lata po tej dacie, to jest dokładnie 2 lipca 140 r. p.n.e. Oznacza to, że budowa świątyni trwała około 97 lat, wliczając okresy wstrzymania prac, które były głównie spowodowane rewolucjami i innymi sprawami Trzeci poziom: Obejmuje budowę Hypostyle Hall, sali frontowej, oprócz bram. Nie zostały one zbudowane, ponieważ Hypostyle Hall został zbudowany 5 września 122 r. p.n.e., to jest dokładnie w 46 roku panowania Ptolemeusza IX.

Świątynia Horusa w Edfu

Święto Pięknego Spotkania lub Święte Zaślubiny: Święto Pięknego Spotkania” lub „Święto Świętego Zaślubin”, podczas którego posąg bogini miłości, macierzyństwa, piękna i muzyki, bogini „Hathor”, jest co roku transportowany ze swojej świątyni w „Dendara” w wielkiej procesji prowadzonej przez władcę miasta. Aby spędzić 15 dni w Edfu ze swoim mężem, bogiem Horusem. Uroczystość rozpoczyna się pojawieniem się półksiężyca miesiąca Abib, trzeciego miesiąca sezonu letniego, a kończy pełnią księżyca. „Hathor” płynie łodzią zwaną „Neb-Mrut”, co oznacza „Pani Miłości”. Podczas podróży procesja Hathor zatrzymywała się, aby odwiedzić boginię „Mut”, panią „Shru”, w Karnaku. Władca miasta „Esna” dostarczał pielgrzymom jedzenie i napoje, których liczba rosła. Za każdym razem, gdy procesja się zatrzymywała, wszyscy mieszkańcy Górnego Egiptu brali udział w tej celebracji, a miasto Luksor było zatłoczone. Przed Edfu jej mąż, bóg Horus Bahaddati, spotykał się z nią w towarzystwie władcy Edfu, a wraz z nim kapłanów, aby przyjąć procesję Hathor, gdzie Hathor składała mu ofiary, a następnie ją uwalniała. „Cztery gęsi”, które symbolizują cztery pierwotne kierunki, następnie towarzyszył jej w drodze do „Edfu”, a następnie do świątyni, a rano rozpoczynały się rytualne celebracje, które trwały do trzynastego dnia, a następnie wracała ponownie do Dendery, gdzie znajdowała się jej pierwotna siedziba. Sceny tej celebracji zostały przedstawione na ścianach świątyni Edfu. Pobyt bogini Hathor w Edfu oznaczał długą radość, a uroczystości odbywały się w każdym mieście, które mijała po drodze. To piękne spotkanie jest uważane za jedno z najważniejszych świąt religijnych wśród starożytnych Egipcjan, a większość rytuałów religijnych wiązała się ze sprowadzeniem potopu, aby przynieść dobrobyt i rozwój, a spotkanie małżonków „to spotkanie, które jest odnawiane co roku między Hathor i Horusem Behdeti” jest zwiastunem płodności i potopu, a związek małżonków symbolizuje płodność, a potop również oznacza, że kiedy bóg Ozyrys pokrywa pola Egiptu, które symbolizują boginię Izydę, następuje płodność i powstaje obfitość.

Świątynia Edfu Mammisi

Komnata Mamizi: Budowa tej mamizi sięga czasów Ptolemeusza VIII i IX. Jest to mała świątynia zbudowana obok świątyni, ale należy zauważyć, że mamisi Świątyni Edfu ma układ podobny do świątyń greckich, a kolumny ją otaczające mają również cechę architektury epoki Ptolemeuszów, której nie ma w architekturze egipskiej, i był to prostokątny budynek. Składa się z przedniej sali z dwoma pomieszczeniami, schodów po prawej stronie i dużej sali wyłożonej galerią legend z różnymi kapitelami. Na legendach znajduje się wizerunek bogini Hathor, grającej na tamburynie lub grającej na harfie i karmiącej piersią Horusa. Nilometr: Być może jednym z najbardziej widocznych punktów orientacyjnych w Świątyni Edfu jest Nilometr, ponieważ we wschodnim przedsionku świątyni znajduje się klatka schodowa przymocowana do zewnętrznych ścian świątyni, która prowadzi do Nilometra, który służył do określania czynszu gruntowego w ogólności w zależności od ilości wody powodziowej. Na niektórych ścianach i sufitach świątyni znajdują się ślady poparzeń. Niektórzy uważają, że to Rzymianie je spowodowali, ale udowodniono ponad wszelką wątpliwość, że to pierwsi chrześcijanie to zrobili, ponieważ postrzegali to jako akt pogaństwa.

Świątynia Horusa w Edfu fakty

Inskrypcja przedstawiająca konflikt Horusa i Seta: Na ścianach jej świątyni zapisano legendę walki Horusa i Seta oraz to, jak Hor Bahaddati, który reprezentował dysk uskrzydlonego słońca, pokonał Seta i jego pomocników. Pomógł Horusowi, synowi Izydy, zgodnie z legendą Ozyrysa. Pomógł wielu mężczyznom, którzy znali sztukę obróbki metali. Śpiewał o swoim zwycięstwie dla kapłanów Edfu i kobiet Abusir. W Delcie czczono razem z nim Hathor, damę Dendery. Nawiązano między nimi relację i wziął ją za żonę. Później wziął również Horusa Samatawi (Horusa, który zjednoczył oba kraje) za swojego syna, więc z nich powstała trójca Edfu.

Architektura świątyni w Edfu

Elementy architektoniczne świątyni: Świątynia zaczyna się od budowli, po której następuje otwarty dziedziniec, który jest podtrzymywany przez kolumny z roślinnymi kapitelami z trzech stron. Świątynia składa się z dwóch identycznych części z drzwiami pośrodku. W świątyni znajdują się duże otwory, a dziwne jest to, że wykopali je chrześcijanie, którzy uciekli przed Rzymianami w czasach rzymskich rządów w Egipcie, gdzie schronili się w tych otworach. otworów i przez jakiś czas mieszkali wewnątrz świątyni. Ta świątynia Ptolemeusza jest jednym z najlepiej zachowanych starożytnych zabytków w Egipcie. Zachowana przez pustynny piasek Świątynia w Edfu ma około 137 metrów długości, 79 metrów szerokości i 36 metrów wysokości. Wieża budowli (Pylon) wyróżnia się ogromnością, wzniosłością i pięknem proporcji w swojej konstrukcji, pomimo zawalenia się gzymsu. Jej długość wynosi 68 metrów, a wysokość 34 metry. Na obu wieżach znajdują się duże rysunki króla Ptolemeusza. Na obu wieżach widzimy króla składającego ofiary licznym lokalnym bóstwom, przedstawionym w dwóch rzędach, co jest tradycyjną sytuacją, tak jak czynili to faraonowie od czasów Miny, a w szczególności w Nowym Państwie. Widzimy prostokątne przerwy po bokach każdej wieży, z których każda zawierała maszt flagowy z flagą powiewającą na szczycie, a w każdej wieży znajdowały się schody prowadzące na dach budowli.

Plan świątyni w Edfu

-Elementy architektoniczne świątyni: Duża brama: świątyni (główne wejście). Brama ta była zamknięta w starożytności drzwiami wykonanymi z drewna cedrowego inkrustowanymi brązem i złotem. Nad tą ogromną bramą znajduje się uskrzydlony dysk słoneczny, który tutaj konkretnie reprezentuje Horusa Haddatiego, a przed budowlą znajdują się dwa ogromne granitowe sokoły symbolizujące Horusa, boga Edfu. Duży dziedziniec: Drzwi budowli prowadzą na otwarty dziedziniec, a inskrypcje tego dziedzińca obejmują zatopione rysunki przedstawiające króla składającego ofiary przed lokalnymi świątyniami oraz rysunki króla wykonującego rytuały religijne. Duża sala hipostylowa: Która obejmuje około 18 kolumn ustawionych w trzech rzędach, każdy rząd zawiera trzy kolumny. Al Dhalea wyróżnia się różnorodnością piękna kapiteli. Mała sala hipostylowa: Nazywano ją Salą Nadzoru i zawierała 12 kolumn i kapiteli bogato zdobionych dekoracją kwiatową. Po zachodniej stronie tej sali znajduje się pomieszczenie do przechowywania wody święconej. Scena przedstawia króla w towarzystwie boga Hapi, boga Nilu, ofiarowującego wodę świętą Horusowi i Hathor. Święte Świętych: Duża podstawa, oddzielona od innych, do której nie wolno było wchodzić, z wyjątkiem arcykapłana lub króla. W niej umieszczono świętą łódź Horusa. Znajdował się tam sarkofag noszący imię króla Nektanebo I i posąg świętego sokoła, władcy Edfu. Wokół Święte Świętych znajdowało się dziesięć sal, w których wykonywano różne rytuały lub przechowywano narzędzia rytualne. Przedsionek: Istnieje zewnętrzny przedsionek lub korytarz, który obraca się wokół świątyni i jej wewnętrznych części, a na wewnętrznych ścianach znajdują się różne sceny i inskrypcje, z których najważniejsze to sceny mitu uskrzydlonego słońca i jego rytuałów świątecznych.

Sygnał Wi-Fi w świątyni Edfu

Czy faraonowie łączyli się z Internetem?!!! Ta świątynia Ptolemeusza jest jednym z najlepiej zachowanych starożytnych zabytków w Egipcie. Zachowana przez pustynny piasek Świątynia w Edfu jest prawie nienaruszona i stanowi dobry przykład starożytnej świątyni egipskiej. Relief ze świątyni Horusa w Edfu, który jest identyczny ze znakiem Wi-Fi, nie ma nic wspólnego z Internetem. Przedstawia scenę ofiary ze zwierzęcia, a to, co przypomina Wi-Fi, to żebra koziorożca lub jelenia przy nodze króla i w jego dłoni. Drugim jest wino. Starożytna świątynia egipska nie jest pozbawiona scen składania ofiar. W świątyni w Edfu widzimy wiele inskrypcji przedstawiających królów ptolemejskich rywalizujących w składaniu ofiar starożytnym egipskim bogom, z których najważniejszym jest Horus. Zainteresowanie bezrobotnych składaniem większej liczby ofiar wynika z ich poczucia wyobcowania i potrzeby zbliżenia się do ludu egipskiego poprzez te ofiary starożytnym egipskim bogom. Ofiary były różne i różnorodne, takie jak wino, mleko, woda, chleb i mięso w różnych formach. Wśród tych ofiar, które zyskały wielką sławę, znalazła się scena, w której król ofiarowuje żebra zwierzęce, które nazywamy piórami, przypominające znak Wi-Fi, choć w rzeczywistości są zupełnie od niego odległe.

Opłaty za wstęp do świątyni w Edfu

Ile kosztuje wstęp do Świątyni Edfu? - Dla Egipcjan/Arabów: Dorosły: 40 EGP Student: 20 EGP - Dla innych narodowości: Dorosły: 450 EGP Student: 230 EGP Godziny otwarcia? - Wszystkie dni: Godziny otwarcia: od 07:00 do 17:00 - Niedziela i środa: od 06:00 do 17:00 Zasady bezpłatnego wstępu - Bezpłatny wstęp dla dzieci poniżej 6 lat. - Bezpłatny wstęp dla Egipcjan i Arabów ze szczególnymi potrzebami. - Bezpłatny wstęp dla Egipcjan i Arabów powyżej 60 lat. - Fotografowanie telefonem komórkowym jest bezpłatne.